14 Haziran 2015 Pazar

Uzundur Hikayem...

 Bir Kağıda Birde Kaleme Sarıldığım geceler oldu dertlerimi dökecek dostlarım olmadığı zamanlar,
Benimde sırtımdan Vuranlar oldu, Sırtımı dönmeye korktuğum insanlar;
Can Bildiklerim Canımı Yaktı, Sır verdiklerim sırrımı açtı
Şimdi ben bu melun dünyanın nesine güveneyim.

Kahvemden her yudum alışımda Boğazıma biriken bir yumrudur yediğim darbeler
Arasıra öfkelendiğim sinkaf ettiğim doğrudur, Kontrolsüz çıkmıştır ağzımdan kelimeler
Ama benimde bana göre bahanelerim vardır
Yaranamamaktır belki bazen, fazlalıkları sırtımdan atmamdır, Taşıyamamamdır belki parazitleri.

Bomboş adımlar attığım sokaklar gibidir, uzundur Hikayem
Sarhoş adamlara adres sormak gibidir
Bir sigaranın Sonunu getirememektir bazen
 Yüreğimdedir tek odadır Dardır hücrem, Kendi İçinde Hapis Ben.

Yazikki Her dostluk Baki Kalmadı
Can Bildiklerimiz telefonumuzu bile açmadı
İki çift laf söyledik kıymet almadı
Acıdı ama sildik Kardeş Son Yaşananlar Yakışıkalmadı...